Padel, ooit een onbekende sport uit Mexico, heeft in Europa in een recordtempo harten veroverd. Waar je vroeger alleen nog maar tennisbanen zag, verschijnen nu overal padelkooien. Maar hoe is dat eigenlijk zo snel gegaan?

Het begon allemaal in Spanje in de jaren zeventig. Een Spaanse prins, Alfonso de Hohenlohe, raakte tijdens een reis in Mexico helemaal in de ban van padel. In 1974 liet hij meteen de eerste baan in Marbella bouwen. Dat bleek het begin van iets groots. Eerst was padel vooral een speeltje van de Spaanse elite, maar al snel sloeg het over naar een breder publiek. Spanje groeide daardoor uit tot de motor achter de sport. Het zonnige klimaat hielp natuurlijk ook mee, want buiten spelen kon bijna het hele jaar door. Tel daar de sociale Spaanse cultuur bij op en je snapt waarom padel zo’n vliegende start kreeg.  

© Pixabay

Toen Spanje eenmaal verkocht was, volgden andere landen snel. Italië en Portugal pikten de sport in de jaren negentig op en begonnen nationale toernooien te organiseren. In Scandinavië moest het net even anders, want daar heb je nu eenmaal koude winters. De oplossing was simpel maar doeltreffend, overal moderne indoorbanen bouwen. Slim, want zo kon er het hele jaar door gespeeld worden. Frankrijk en België zagen de kans vooral in tennisclubs, waar padelbanen werden bijgeplaatst. Dat maakte het voor tennissers makkelijk om iets nieuws uit te proberen. En wie daar in een comfortabele sportlegging stond, kon meteen merken dat padel ook nog eens een stuk dynamischer en sneller is dan tennis.

Een sport krijgt pas echt vleugels als er grote toernooien zijn. Met de World Padel Tour werd padel op het Europese toneel gezet en kregen spelers én fans de kans om het van dichtbij mee te maken. Bekende namen deden er nog een schepje bovenop. Voormalige tennissers zoals Juan Carlos Ferrero zetten padelclubs op, terwijl voetballers als Gerard Piqué en Zlatan Ibrahimović investeerden in toernooien en clubs. Het gevolg? Meer media-aandacht en een sport die ineens hip werd.

Padel is geen sport waarvoor je jaren hoeft te trainen voordat het leuk wordt. Iedereen kan het snel oppakken, van jong tot oud. Het feit dat je meestal in dubbels speelt maakt het ook nog eens gezellig en ideaal voor een avondje met vrienden of collega’s. Het sociale karakter, gecombineerd met de nodige actie, maakt het voor veel mensen een perfecte mix. Voor vrouwen is het wel belangrijk om te letten op goede ondersteuning tijdens het spelen. Veel mensen beseffen niet dat zonder een stevige sports bra het borstweefsel op lange termijn kan beschadigen. Net zoals een racket of schoenen belangrijk zijn, hoort ook de juiste kleding bij een fijne en veilige padelsessie.

In België ging het eigenlijk net zoals in Frankrijk. Steeds meer tennisclubs besloten om padelbanen toe te voegen, waardoor sportievelingen makkelijk konden overstappen. Eerst wat onwennig misschien, maar inmiddels is padel niet meer weg te denken. Je ziet dat het aantal banen ieder jaar flink groeit en toernooien steeds meer publiek trekken. Voor veel spelers is het bovendien een laagdrempelige manier om fit te blijven zonder meteen uren in de fitnesszaal te moeten doorbrengen.

Met de steun van federaties, investeringen van bekende sporters en de enorme aantrekkingskracht op zowel recreanten als fanatiekelingen, lijkt padel voorlopig niet te stoppen. Wat begon als een sport in Mexico is nu uitgegroeid tot een Europese favoriet. De kans is groot dat je de komende jaren alleen maar meer padelbanen zult zien verschijnen, of dat nu in Spanje, België of ergens anders in Europa is.